Page 58 - Evos Angels Kasım 2021 Sayısı

Bir kadın diyordum, bir kadın nasıl bu kadar

çaresiz olur?

Canı yandıkça canım yandı, kendimi yerine koy-

duğum her an sırtımda onun yediği yumrukların

acısını hissettim. Melikenin her canı yandığında

bende istemsizce ağladım. Nasıl güzel aktarı-

yordu cümlelerini hayran olmamak elde değildi.

Kadriye Altınbaşak’ın kitabında bahsettiği Meli-

ke şiddet görmüş, aldatılmış, kandırılmış hor

görülmüş ezilmiş bir kadındı.

Kitabında bir bölüm var açıp birlikte okuduk,

aynen aktarıyorum “ boşanalım dediğimde o

gece öldürüleceğimi biliyordum. Bana ayağa

kalkıp gidip leylayı emzirmemi ve sonra yanına

gelmemi söyledi. Ağlayamıyordum, çünkü ağ-

ladığımda susmam için birkaç yumruk daha yi-

yordum. Söz vermiştim kendime “ bu gece her

ne olursa olsun ağlamayacağım, yalvarmayaca-

ğım. Ama emindim “ ben bu gece ölecektim”.

Ölümün soğuk bir nefesi vardı, yüzüne yüzüne

üfleyen ve ölümün adı da nefesi kadar soğuk-

tu. Sabah güneşin doğmayacağı değil de kızımın

büyümesini görmeyeceğim için yüreğim ağlıyor-

du. O daha bebekti daha 6 aylıktı küçücüktü.

İçeri geçtim leylayı kucağıma aldım ve emzir-

dim. Emindim onu son emzirmemdi. Kokladım,

doyamadım. Her koklamam da ciğerime kadar

çektim, o sütümü emerken ben göz yaşlarım

ona damlamasın diye dudaklarımı sıkıyordum.

Emzirdim emzirdim o an hiç bitmesin diye dua

ettim.

Bir zaman sonra içeriden gelen sesle irkildim

“hadi” diye bağırıyordu celladım. Hemen elime

bir kağıt kalem alıp, üstümde ki atletimi çıkarıp

leylamın yanına koydum. Kağıda hızlıca birkaç

not yazdım “ canım kızım annen çok güçlü bir

kadındı, asla ağlamadı. Seni hep çok sevdi.

Rahmine düştüğün ilk günden bugüne kadar

seni hep korudu sevdi öptü kokladı. Ama yapa-

madı yavrum annen celladından kurtulamadı.

Sadece şunu bil annen seni çok sevdi, hala çok

seviyor ve asla ağlamadı.”