Page 144 - Evos Angels Mayıs 2024 Sayısı

Deli Ayten isimli müzikal tiyatro oyununuzdan bahsetmek

ister misiniz?

Öncelikle Deli Ayten kimdir… kısaca size ondan bahsetmek isti-

yorum. Bir omzunda taşıdığı birden fazla çantayla, cümbüş ve

davul çalarak Bursa sokaklarının simgelerinden birisi olmuştu,

1935 Kamberler Mahallesi doğumlu “Deli Ayten…” Hikayesi hü-

zünle örülü bir aşktan ötürüydü. Bugünse ölümüne kadar yaşa-

dığı Roman mahallesinin kentsel dönüşümle park haline getiri-

len bölümünde heykeli dikili…

Üç yaşında geçirdiği menenjit hastalığının olumsuz etkileri za-

manla silinen Ayten Şenaşık, genç kızlığa adım attığı 13-14 yaş-

larında, aynı mahallede oturan ve kendisinden 5 yaş büyük

“Cümbüş Hasan”a aşık oldu. Ailesinin sevdiğiyle evlenmesine

izin vermemesi üzerine Ayten’in akli dengesi yavaş yavaş bo-

zuldu. Bir doktorun “Ancak sevdiği kişiyle evlenirse düzelir” de-

mesi üzerine ailesi, Ayten’i alkolik olan Cümbüş Hasan’la evlen-

dirmek zorunda kaldı. Dillere destan bir düğünle evlenen Ayten

bir daha hiç düzelemedi. Aradan 1,5 yıl geçtikten sonra Cüm-

büş Hasan evi terk etti ve kendini içkiye verdi ve bir süre sonra

da öldü. Eşinin ölümüyle yıkılan Ayten de avare halde sokaklar-

da dolaşmaya başlayınca adı “deli” ye çıktı.

Deli Ayten, özellikle kent merkezindeki esnaf için bir dönemin

simge isimlerinden biriydi. Tarihi Kapalı Çarşı ve devamında-

ki Uzun Çarşı’da dükkanları dolaşırdı. Onun girdiği dükkanlara

bereket geldiğine inanılırdı. O ise “Hasanım Hasanım, nerede-

sin sen?” diye gezinir dururdu. Evlilik yıldönümlerinde en güzel

elbisesini giyer, kırmızı rujunu sürer, davulunu temizler, cüm-

büşünü parlatır öyle çıkardı yola. Genellikle kendi halinde ve

zararsız olmasına karşın kızdırıldığı zamanlarda saldırganlaşırdı.

“Parlak Moruk”, gördüğü yakışıklılara taktığı lakaptı. Çarşı es-

nafı ise ona şöyle takılırdı: “eight nine ten, Deli Ayten…” Bunu

duyan Ayten köpürürdü. Esnaf “Ayten Hanım buyurmaz mısı-

nız?” diye dükkânına davet ederdi. Ayten alkışlar ve tezahürat-

lar arasında her seferinde başka bir dükkânda konaklar, oturur,

çayını içer, sonra cümbüşünü alarak yürüyüşüne devam ederdi.