Page 20 - Evos Angels Ekim 2021 Sayısı

Peki fedakarlık her zaman öteki için yapılan mıdır?

Belki de bu bilinçli olan kısım. Fedakarlık ya da kendini feda derken, kişinin diğerleri için

kendi çıkarlarından vazgeçmesi, ötekinin çıkarını gözetmesi demiştik. Ancak eğer feda-

karlık öteki için yapılansa, iyi bir birey olmayı sağlayansa karşılık alamadığımızda ortaya

çıkan öfke neden? Sanırım “fedakarlık” ya da “kendini feda”, temelde kendimiz için yap-

tıklarımız, daha doğrusu “sen” için gibi görünen ama “ben” e hizmeti sağlayanlar olabilir.

Ben aslında alacaklarım, kazanacaklarım için kendimi feda ederim ya da sevilebilmek,

değerli olabilmek için. Ben, benim için feda ederim kendimi. Aslında çıkarlarımdan vaz-

geçmem, hak ettiklerimi alabilmek için feda ederim. Ötekinin kalıcılığını sağlayabilmek,

terk edilmeyi önleyebilmek için, ihtiyaçlarım görülsün ve giderilsin diye. Ayrıcalıklı olan,

sevilen kişi olabilmek için. Şimdi tekrar bakalım, “Fedakarlık, gerçekten öteki için yapılan

mıdır?”.

Fedakarlık istediklerimizi alabilme konusunda işe yarıyor mu? Süreç nasıl devam

ediyor?

Aslında farkında değiliz; kendimizi ona, kendimiz için adıyoruz. Peki her zaman karşılık

alabiliyor muyuz? Ne yazık ki. Sonunda bizi bekleyen öfke çalıyor kapıyı. Kendimizden

vazgeçişlerimiz, kendimizi erteleyişlerimiz karşılıksız kaldığında saldırganlaşabiliyoruz.

“Boşuna mı yaptık onca fedakarlığı?” diye kızıyoruz içten içe, ya da kırılıyoruz. Halbuki

“feda, onun için yaptığımdı.” demeden… Bazen ona yöneliyor oklar, bazen bana. Ama so-

nuçta kızıyoruz. Yanımıza kâr kalan, beklediğimiz ilgi, sevgi, takdir değil de hayal kırıklığı

oluyor genellikle. Bu nedenle belki de olması gereken, yardım çağrılarına, destek arayış-

larını karşılık vermek olabilir, kendinden vaz geçmek, kendi ihtiyaçlarını göz ardı etmek

değil. Çünkü unutmayın “feda”dan “kâr” edilmez.

Kendini feda etme

Kendini ifade et.