Page 46 - Evos Angels Ocak 2023 Sayısı
P. 46

Yani diğerleriyle kurduğumuz ilişkiden önce bizim kendimizle kurduğumuz ilişkimiz gelir.



         Ve diğer tüm ilişkiler bizim kendimizle olan bu ilişkiden beslenir. Bu ne demek biz kendi-


        mize karşı kapsayıcı, onarıcı, besleyici ve şefkatli değilsek diğerlerine karşı da bu özellik-



                leri göstermekte zorlanırız. Sözün özü aslında bizde olmayanı başkasına veremeyiz.







              Öz şefkat sürekli iyi hissetme, kendini pohpohlama toksik bir pozitivite değil, insanın



           kendini diğer tüm insanlar gibi hata yapabilir olduğunu kabul etmesi, hata yapmama is-



           teğinde kaybolup gitmemesi. Tabi ki bu yaptığı hatayı yüceltmek, savunmak değil ama


              en azından hatanın oluş biçimini kabul etmek. Yani insan ben bunu nasıl yaparım bu



                                  benim başıma nasıl gelir diyerek kendi zorbalığının kurbanı olmamalı.







                                                            KENDİMİZE KARŞI ÖZ ŞEFKATLİ OLMAK








           Kişinin kendisine yönelik şefkatte bulunabilmesi için bazı şeylerin farkında olması gerekir.





              1. Hepimiz zorlayıcı bir yaşam olayı hele ki kendi hatalarımızdan kaynaklanan zor bir



               sürece girdiysek kendimizi suçlamaya ve yargılamaya eğilimliyizdir. Hatanın farkında


         olmak kendimize karşı şeffaf olmak iyi bir şeydir. Ama yaptığımız ağır eleştirinin bize bir



                                                                                         faydası olmuyor maalesef.




           2. Zorlandığımız zamanlarda diğer bir eğilimimiz ise yalnız olduğumuzu hissetmek. Yani


              yaşadığımız bu şeyi bir tek kendimizin yaşadığını bizim başımıza geldiğini düşünürüz.



                Oysa acılar, kayıplar ve hata yapıyor olmak ortak insanlık paylaşımıdır. Bu yaşadığı-


          mız şeyin her ne ise o dünyanın herhangi bir yerinde birileri o acıyı ya da hatayı bizden



                      önce, sonra ya da eş zamanlı olarak yaşadığını biliyor olmak bizi ortak insanlık



                                        paylaşımından izole etmez. Biraz rahatlatır ve kabule yaklaştırır.



                3. Diğer bir tutum da zorlandığımız o anlarda yaşadığımız şey ile çok fazla özdeşim



         kurmamız. Bu şu demek oluyor tüm dikkatimizi o hataya o olaya vermemiz demek. Hani


          derler ya canım orda atıyor diye. Bu bize dair birçok şeyi yok sayıp kendimizi o hatadan



          ve yaşantıdan ibaret saymamız ve o acının hiç gitmeyeceğine inanmak demek. Oysa ne



                                                                                                   dem baki ne gam.




          4. Bunun tam tersi yok saymak, görmezden gelmek, üstüne yatmakta sağlıklı değil tabi,


                                             sağlıklı olan acıya ve hatalara belli bir mesafede durabilmek.
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51