Page 47 - Evos Angels Ocak 2023 Sayısı

Kendini yargılamak, bu çok aptalcaydı demek yerine daha anlayışlı bir şekilde bu çok in-

sancaydı diyebilme. İnsan yapı gereği olumsuza odaklanıp onu büyütüp olumluyu unutup

yok sayma eğilimindedir. Kişi kendisine ve duygusuna sahip çıkıp bunun geçeceğini ve or-

tak insanlık paylaşımı olduğunun berrak bir bilinçle farkında olmalı.

Bunu yapabilmek çok kolay bir şey değil. Bizim kendimize yönelik algımız yani kendilik

algımız yaşamın ilk yıllarında içine doğduğumuz aile içinde oluşur. İyi bir bakım verenle

mi büyüdük, ihmal mi edildik, yargılandık mı? Şu anda hepimiz yetişkiniz yanımızda anne

babamız yok ama temsilleri içimizde iç ses olarak bizimleler. “Yine hata yaptın” , “bu

böyle mi yapılır” “bunu o senden daha iyi yapar” yetersizsin” “yine yapamadın.”

Yapılan araştırmalarda da öğrenildiği üzere ki öz şefkatte zorlanan bireylerin ihmal ve

istismara maruz kaldıkları, iyi bakım alamadıkları, sıkça eleştirildikleri ve suçlamalarla

karşılaştıkları görülmüştür.

KENDİNE KARŞI ŞEFKATLİ OLMAK RAHATINA DÜŞKÜN

OLMAK MI BİRAZ?

Kendine karşı şefkatli olmak rahatına düşkün olmak konforda kalmak değildir. Bencillikle

de çok karıştırılır. Hayır. Orada ince bir çizgi var. Kısa vadede bize yarar sağlıyormuş gibi

görünen şeyler uzun vadede bize zarar verir Konfor gibi. Öz şefkat; benim canım çok

yanıyor kendime her şeyi hak görüyorum da değil.

Çok basit aslında gerektiği durumlarda başkasına bakım vermek gibi kendimize bakım

vermek. Acıya duyarsız kalmamak yok saymamak. Yapılan hata üzerinde etraflıca düşü-

nebilme onu ele alabilme cesareti. Öz şefkat bize acının gözünün içine bakabilme

cesareti verir. Onun gelip geçici doğasını anlamamıza olanak verir.