Page 13 - Evos Angels Nisan 2022 Sayısı

Sizinle daha önce yapmış olduğumuz sohbetlerde Duygusal Zekâ konusunun sizin

için özel bir yerde olduğundan bahsetmiştiniz. Bu nereden kaynaklanıyor?

Tahmin edersiniz, yaşamım boyunca psikolojinin farklı alanları ile ilgili okudum, araştırmalar

yaptım, kendi tecrübelerimi veya çevremdeki kişilerin deneyimlerini bu bakış açısı ile de-

ğerlendirmeye çalıştım. Tüm bu alanlar içinde en çok ilgimi çeken konulardan biri Duygusal

Zekâ oldu. Sadece teorik açıdan değil, uygulama alanı olarak da son derece ilginç ve faydalı

bulduğum bir konu. Duygusal Zekâ kapsamındaki tekniklerden hem kendi yaşamımda çok

yararlandım, hem de başkalarının hayatını kolaylaştırdığına defalarca şahit oldum.

Zaman içinde daha çok okudukça, daha çok anladıkça ve daha çok insanla paylaştıkça be-

nim için değeri giderek arttı. Bugün artık hangi konuda olursa olsun her sohbetimde sözü

Duygusal Zekâya getirmeden edemiyorum diyebilirim.

Duygusal Zekâyı nasıl tanımlayabiliriz?

Duygusal Zekâ aslında pozitif psikolojinin konularından biri. Pozitif psikoloji bildiğimiz gibi

hepimizin herhangi bir mental/ ruhsal sıkıntı yaşamadan da faydalanabileceği, yaşamdan

daha fazla zevk alabilmeyi, kendimizle ve çevremizdeki kişilerle daha olumlu ilişkiler kura-

bilmeyi destekleyen kuram ve uygulamalar geliştiren bir alan.

Duygusal Zekâyı bu konuda önemli yayınlara imza atmış olan araştırmacı Daniel Goleman’ın

tanımıyla; “kendimizin ve çevremizdekilerin duygularının farkında olma ve bunları yönete-

bilme yeteneği” olarak tanımlayabiliriz.

Duygusal Zeka nasıl ölçülüyor?

Bugün artık bu alanda kabul gören birçok envanter var. Kişilerin Duygusal Zekâyı yansıtan

davranışları ne derece sergilediğine göre ölçüm yapılabiliyor.

Nasıl oluyor da kendi duygularımızın farkında olamıyoruz?

Sol beynimiz genellikle iç dünyamızdan gelen tepkilere (yani duygulara) ya duyarsız kalır

ya da bunları çarpıtır. Bahaneler bulur, yönünü değiştirir veya görmezden gelir. Örneğin bir

insana çok kızdığımızda aslında onda kendimizde sevmediğimiz bir huyumuzun yansımasını

görmüşüzdür. Ya da bazen kaybetmekten korktuğumuz bir insana sırf korkumuzu yönete-

mediğimiz için kötü davranırız. Bu bir nevi psikolojik savunma mekanizmasıdır. Çünkü her

zaman mantıklı ve her zaman haklı olduğumuza inanmak isteriz. Duygularımız bu algımız

için bir tehdit oluşturur. O yüzden kendimize ait dahi olsa duyguları anlamak ve kabul

etmek için ekstra çaba sarf etmemiz gerekir.